COUSAS
A carón da natureza
Cando se observa unha paisaxe da natureza non se pode ver o que realmente transmite a través da pintura, por iso Castelao prefire ser escritor para expresar mellor as suás ideas.

Chamábanlle a “Marquesiña”
Fala dunha rapaza pobre que le chaman a “Marquesiña”, aínda que ela non pusúe de riquezas nin poderes. O que pasa, é que súa nai serve na casa do Marqués, o pai da “Marquesiña”.

Camiño esquecido
É un camino maldito que leva a un pobo abandoado onde unha lenda conta que roubaron tesouros da vila, e o día seguinte o capitán (xefe dos ladróns) que escondeu estas riquezas apareceu morto e non se soupo máis delas. A partir daquela na aldea non pasaron máis ca desgrazas e todo o que había alí morría. …ver más…

Cando o vello morreu, o levaron catro homes e a súa viúva despediuse cun “deica logo, Eleuterio” provocando a risa do pobo enteiro, sen dacatarse da dor que levaba a velliña por dentro.

Todos cantos sabían algo da historia da vila
A siña Siforosa era unha velliña que tódolos días rezaba unha oración por cada morto no mar. Ata rezaba pola xente que morrera fai tempo. Dende que ela morreu só quedan unhas poucas cruces en memoria dos mortos no mar.

Era un barbeiro de sábado
Un barbeiro de sábado amaba os libros que non entendía e poñíase a profundar en misterios da outra vida para sempre remetar laiándose porque non sabía latín. Ata que un día empezou a profundar en cousas miúdas como o mar, ao que considerou un fenónemo. O barbeiro morreu e deixou de profundar, porque dende aquela xa sabía o todo, sabía o que era a morte.
Aínda eu era médico rural
Un médico subía por un camiño da serra e o lonxe viu unha dama chamada “tola do monte” que di a lenda que era unha rapaza moi bonita pero que foi enfeitizada por unha bruxa. Din que tivo un fillo, e contan que foi o demo.

Aínda está no areal
Os vellos máis vellos dunha vila recordan o barco e o aparello que tiñan para pescar no pasado. Agora eran pobres pero eles non aceptaban esmolas, dicían que un mariñeiro sentiríase avergoñado se as pedisen. Os vellos foron morrendo, e os seguintes vellos xa pedían nas casas dos ricos.

Cando Bieito quedou orfo
Bieito quedou orfo e un parente das Américas